شهید احمدی خاندوزی در فرازی از وصیتنامه‌اش نوشت: هنوز عرق پیشانی انقلاب‌مان خشک نشده بود که استکبار جهانی تهاجمی تازه آغاز کرد همه جان عزیز خویش را بر کف دست گرفتند و راهی میدان دفاع شدند.

هنگام اعزام کاروان رزمندگان به جبهه هنگامی که کار حضوروغیاب رزمندگان را انجام می‌دادند، هر کسی که نامش خوانده می‌شد می‌گفت حاضر، اما وقتی نام محمدتقی را خواندن او با مشتی گره‌کرده فریاد زد شهید.

اگر چه زمان پیروزی انقلاب حسن خیلی کوچک بود، اما در تظاهرات‌ها شرکت می کرد تا سهم کوچکی از این انقلاب بزرگ را نصیب خود کند شهید کول فرزند بسیار کنجکاوی بود.

شهید طغرایی در وصیت نامه‌اش نوشت: پیروزی و رستگاری در گرو ایمان و شهادت است نه در گرو ابزار و این مکتب است که عرض اندام می‌کند نه ابزار شهادت .

شهید رحیمی از شهدای هشت سال دفاع مقدس است، الگویش دکتر چمران بود و شدیدا به امام خمینی (ره) معتقد بود.

در دفاع مقدس برخی نام‌ها بیش از سن و سال خود درخشیدند و در عنفوان جوانی، مسئولیت‌هایی بزرگی داشتند روایت سردار شهید علی‌اکبر سهرابیان؛ زاده‌ سرخنکلاته که توانست با نبوغ و ایمان مثال‌زدنی‌اش، به فرماندهی مقتدر لشکر ۲۵ کربلا برسد شنیدنی است.

شهید موسی گرزین نوجوانی ۱۳ ساله که در خط مقدم مبارزه با رژیم پهلوی بود و با شجاعتی مثال‌زدنی، در درگیری‌های ۱۹ بهمن سال ۱۳۵۷ شرکت کرد زندگی کوتاه اما پربارش نمادی از پاکی، ایثار و فداکاری در راه انقلاب اسلامی است.

غلامرضا نوملی هم‌رزم شهید «سیدعباس حسینی‌اوزینه» نقل می‌کند: سید عباس شب‌ها از سنگر بیرون می‌رفت، نماز شب می‌خواند و خیلی با دعا و مناجات مأنوس بود، برای همین ما او را شهید زنده صدا می‌کردیم.

شهید ابراهیم مسعودی جزی در وصیتنامه‌اش نوشت: پیامی به ملت شهیدپرور دارم از ولایت فقیه و مستضعفین پشتیبانی و از رهبر انقلاب اسلامی ایران حمایت کنند من برای آب و خاک و اسلام و ناموس وطنم می‌جنگم، می‌دانم روزی این خاک مرا در برمی‌گیرد.

حجت‌الله عباسی شاهکوه بسیار شجاع و مقتدر بود و به‌خاطر شجاعت‌هایش به او در جبهه شیر می‌گفتند و به دلیل توانمندی‌ها و سابقه زیاد حضور در جبهه به‌عنوان فرمانده گروهان انتخاب شد.