شهید «شیرعلی جهانتیغ» می‌خواست همیشه خادم طبیعت خدا باشد و برای تکمیل اندیشه دینی‌اش فراگیر‌ی قرآن را دراولویت‌های برنامه‌ زندگیش قرارداده بود.

خواهر شهید نقل می‌کند: «برادرم بسیار متواضع و مهربان بود و همیشه در همه حال وفای به عهد داشت».

همسر شهید نقل می کند: «محمد زنگانه در کودکی در مدرسه نقش یک شهید را بازی کرد سالها بعد وقتی جوانی رشید شده بود در نمایشنامه زندگی این نقش را حقیقت بخشید و برای همیشه جاویدان ماند.»

شهید یدالله اسدی در فرازی از وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «فرزندان خود را به‌گونه‌ای تربیت کنید که تا فردا زیر بار آمریکا و مزدوران نروند.»

برادر شهید شعبانعلی منتظری گفت: مردم به وظایف خود عمل می‌کنند، اما انتظار دارند مسئولان به فکر مردم باشند، مردم از همه گرایش‌ها در میدان هستند.

مادر شهید شیرمحمدلی، نقل می‌کند؛ یکی از هم‌رزمان پسرم از او خواسته بود تا از جبهه فرار کند؛ ولی محمدم در جوابش گفته بود: من اصلاً این کار را نمی‌کنم.

شهید «علی‌اکبر دینکو» آرزو داشت پزشک شود اما با شروع جنگ تحمیلی به جبهه رفت تا از دین و ناموس و میهن خود دفاع کند علی‌اکبر سه بار به جبهه رفت و در اعزام آخر پس از رشادت‌های فراوان به شهادت رسید.

شهید وابستگی عجیبی به مادر خود داشت. همیشه در کارها حتی کارهای منزل کمک می‌کرد.

شهید امنیت «ابراهیم شیخ» در طول زندگی با برکت خود و از زمانی که دستان کوچکش توان کار کردن پیدا کرد در کنار پدر و مادر خود ایستاد و در جهت امرا و معاش آن‌ها کوشید.

شهید محمدباقر مسعودی در فرازی از وصیتنامه‌اش می‌نویسد: «در تاریخ اسلام، همیشه خون شهیدان آبیاری‌کننده درخت تناور اسلام بوده و است».