شهید حاجی محمد آتابای از شهدای هشت سال دفاع مقدس است. او بعد از اعزام به خدمت مقدس سربازی به منطقه عملیاتی دهلران انتقال یافت و پس از رشادتهای فراوان در منطقه مرزی موسیان به درجه رفیع شهادت نایل گشت.
شهید «محمد علی علی آبادی» در وصیتنامهاش تاکید کرد: امام را تنها نگذارید، چون امام برای امت به منزلهٔ سر برای تن است و روحانیت خط امام، تداوم بخش انقلاب اسلامی هستند، بنابراین در کارهایتان آنها را الگو قرار دهید.
شهید عباسعلی کبیری بالاجاده در بخشی از وصیتنامه خود مینویسد: پدر جان! ما با این بدن ضعیف و ایمان کم به «هَل مِن ناصر یَنصُرُنی» حسین سرور شهید لبیک و برای مبارزه با کفار بعثی به این سرزمین خون شهادت هجرت کرده تا با خون ناقابل خود بتوانیم اسلام را از شر کفار نجات بخشیده و حکومت اسلامی را در عراق پیاده کنیم.
مادر شهید «نصرت یازرلو» نقل میکند: «پسرم وقتی فرمان جهاد رهبرش را شنید به دنیا و لذات آن پشت کرد و به جرگه رزمندگان پیوست.»
شهید «شیرعلی جهانتیغ» میخواست همیشه خادم طبیعت خدا باشد و برای تکمیل اندیشه دینیاش فراگیری قرآن را دراولویتهای برنامه زندگیش قرارداده بود.
مادر شهید «حجتاله عباسی شاهکوه» از اینکه پسرش دائما در جبهه باشد ناراحت و نگران بود، اما شهید میگفت: تا امام خمینی(ره) و این جنگ هست، من هم در جبهه هستم و امام را تنها نمیگذارم.
شهید «ابوالقاسم خوشمهر»در جواب مخالفتهای مادرش برای حضور در جبهه عنوان کرد: «مادر جان تو سید هستی پس از جدت پیروی کن، فردای قیامت در جواب حضرت زینب «س» چه میگویی؟ »
غلامرضا نوملی همرزم شهید «سیدعباس حسینی اوزینه» نقل میکند: سید عباس شبها از سنگر بیرون میرفت، نماز شب میخواند و با دعا و مناجات مأنوس بود، برای همین او را شهید زنده صدا میکردیم، همیشه در جواب میگفت: بادمجان بم آفت ندارد، من کجا و شهادت کجا!
شهید ابراهیم سیاهمرگوئی دهم اسفند ماه ۱۳۶۵ با سمت کمک آرپیجیزن در پاسگاه زید عراق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به گلو شهید شد.
شهید محمود قوانلو در وصیتنامهاش نوشت: با یاد خدا در دل، عشق خدا در سر و سلاح آتشین بر کف، تکبیر گویان به قلب سپاه کفر زنید و با جهاد و شهادت، فتح بزرگ را به امام و امت هدیه کنید.
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.