به گزارش گلستان ما؛ محسن نادران در یادداشتی که برای قابوسنامه ارسال کرده است اینگونه نوشت : سلام بر پیامبری که در وصف او هر چه گفته و هرچه نوشته شود ، باز هم کفایت نمی کند. از مهربانی  او همین بس که  بر سر او خاکستر و شکمبه حیوانات ریخته شود و او به رحمت و مهربانی برخورد کند و  همگان را مجذوب اخلاق حسنه خود سازد.

از مهربانی و دلسوزی آن حضرت است که وقتی مشرکان مکه آن حضرت را سنگباران می کردند، به جای نفرین می فرمود: «اللّهُمَّ اغْفِرْ قَوْمی؛ فَاِنَّهُم لایَعْلَمُونَ؛^(۲) خدایا! قومم را ببخش، زیرا آنها [نسبت به مقام من] نادانند»!

۲۰، منتخب میزان الحکمه، ص ۴۹۹٫

ای پیامبر رحمت ، ما را ببخش که از تو غافل شده و جایگاه بزرگ تو را  به فراموشی سپرده ایم. حتما آقای شارلی  باید با حرکت زننده خود، این جایگاه را به ما تلنگر بزند! از این جهت  از او باید تشکر کرد که اگر نبود، چگونه میتوانسیتم  محبت ها و علاقه های خود را  ابراز کنیم! و مسلمانان مانند امتی واحده ، همه فریاد هایشان را بر سر دشمنان خود بکوبند تا اراده و قدرت اسلامی بار دیگر به رخ جهانیان کشیده شود.تا دوباره شور و محبت های مان سریز و لبریز شود!

گرچه این امر باعث وحدت بین مسلمانان می شود ،وحدتی که به مانند خاری در چشم طراحان و ترسیم کنندگان نقشه اسلام هراسی فرو می رود و نیرنگشان به خودشان باز میگردد:

 قطع الیقین وعده الهی همین است:ومکروا و مکر اللَّه واللَّه خیر الماکرین

 مسلمانانی که برای دفاع از پیامبر ،به زیر پرچمی جمع می شوند و مانند مشتی تجلی اهداف اسلام میشوند و اتحادی که مذهب شیعه و سنی زاده انگلیس، سعی در وا کردن آن دارد، دوباره بسته می شود.

چگونه مسلمانان بنشینند و توهین و جسارت ها را به ساحت مقدس آن حضرت تحمل کنند.

 آیا پذیرفته است که به پیامبر اسلام به اسم آزادی بیان توهین شود؟ این آزادی بیان است یا توهین؟

فی الحال آزادی بیان، به مانند پوششی تبدیل شده که هر فردی از آن برای رسیدن به  اهداف پلید و منفور خود استفاده میکند تا برروی تفکرات و عقائد  انسانها  قدم می گذارد ! محدود به خارج از کشور نیست، در ایران هم آزادی خواهانی هستند که خود نمی دانند به دنبال چه هستند!

 واعجبا ،آدمی در پیچ و خم  این پارادوکس ها می ماند، از سویی مسلمان درپی مبارزه با شارلی و توهین کنندگان به پیامبر و از سویی وزیر امور خارجه در پی مذاکره با نمایندگان فرانسه و کشورهای معاند اسلام، داستان جالب شده است. از طرفی مذاکره برای منافع،  از طرفی هم اعتراض جهت اهانت به اصول و عقاید،چه تیتری شود فردا:

 ایران سعی دارد روابط خود را با فرانسه توسعه دهد.

آقای ظریف، فرانسه دیگر چگونه می توانست دشمنی خودش را با ما نشان بدهد! آیا نمی توان به جهت اعتراض با این امر ،مذاکرات با نماینده فرانسه را لغو کرد. آیا این گذرگاه اشاره به  تعبیر اخیر رهبری  به همین مضمون که:

اگر در مذاکره چیزی گفتند که غیرتتان اجازه ندهد، آنگاه چه می کنید؟

آیا با عاملین توهین به مقام والای پیامبر میتوان مذاکره کرد؟

  امام خمینی(ره) درگفتگو با نماینده فرانسه(شایه) اینگونه پاسخ می دهد:

.»شایه(نماینده دولت فرانسه):
ما در مقام قضاوت نیستیم که شاه درست عمل می‌کند، یا آیت‌الله. ما نمی‌خواهیم داخل این مقوله بشویم

پاسخ امام خمینی(ره):
شما هیچ‌وقت به سفارت خودتان در ایران مراجعه کرده‌اید که این کشتارهایی که می‌شود علتش چیست؟ آنها می‌کشند! اسیر می‌کنند! مردم را حبس و تبعید می‌کنند. اینجا، دولت فرانسه می‌گوید ما صحبت نکنیم؟ مظالم آنها را نگوییم؟ آیا این آزادی است؟ اسمش آزادی است!

امام بصیر و بزرگوار مان می داند که آزادی بیان در تعریف کشورهای منافع طلب ،در چارچوب با منافعشان شکل می گیرد. و اما در کلام آخر فرازی از خطبه ی امیر سخن حضرت علی (ع)، که تقدیم به ساحت مقدس پیامبر بزرگوار تقدیم می گرددتا شاید مرحمی باشد بر زخم های مان:

پدر و مادرم فدای تو ای رسول خدا! با مرگ تو رشته ای پاره شد که در مرگ دیگران اینگونه قطع نشد با مرگ تو رشته پیامبری، و فرود آمدن پیام و اخبار آسمانی گسست.

مصیبت تو دیگر مصیبت دیدگان را به شکیبایی وا داشت، و همه را در مصیبت تو یکسان عزادار کرد.

اگر به شکیبایی امر نمی‌کردی، و از بی تابی نهی نمی‌فرمودی، آنقدر اشک می ریختم تا اشکهایم تمام شود، و این درد جانکاه همیشه در من می‌ماند، و اندوهم جاودانه می‌شد، که همه‌ی این‌ها در مصیبت تو ناچیز است!

چه باید کرد که زندگی را دوباره نمی‌توان بازگرداند، و مرگ را نمی‌شود مانع شد، پدر و مادرم فدای تو! ما را در پیشگاه پروردگارت یاد کن، و در خاطر خود نگه دار!

فرازی از خطبه ۲۳۵ نهج البلاغه

محسن نادران – دانشجوی گنبدی

انتهای پیام/