به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»؛ نشست شورای امنیت سازمان ملل درباره ایران تحت دستور کار «عدم اشاعه هستهای» و اجرای قطعنامه ۲۲۳۱ برگزار شد؛ این جلسه پس از انقضای رسمی پوشش اجرایی قطعنامه ۲۲۳۱ در اکتبر ۲۰۲۵ بوده و حول برنامه هستهای ایران، اختلافنظرها درباره تفسیر قطعنامه و گزارش دبیرکل سازمان ملل بود.
جلسه بدون صدور قطعنامه پایان یافت و بیشتر به جدال لفظی میان نمایندگان کشورها گذشت.
اظهارات نمایندگان کشورها
ایران
ایران با تأکید بر صلحآمیز بودن برنامه هستهای خود، اعلام کرد که قطعنامه ۲۲۳۱ منقضی شده و شورای امنیت نباید دوباره آن را فعال کند.
ایران همچنین ادعا کرد که جلسه فعلی «تحریف» قطعنامه ۲۲۳۱ است و مخالف آن است، و ضمن همراهی با مواضع روسیه و چین علیه برگزاری جلسه، این نشست را بیاعتبار خواند.
آمریکا و اروپا (آمریکا، فرانسه، بریتانیا و آلمان)
نمایندگان کشورهای غربی بر ضرورت بازگشت به مذاکرات، ارائه پاسخ به نگرانیهای عدم اشاعه و پیگیری اجرای توافق هستهای تأکید کردند.
آمریکا بر آمادگی برای گفتوگو رسمی با ایران تأکید کرد اما مواضع سختگیرانهای درباره غنیسازی اورانیوم مطرح کرد.
روسیه و چین
روسیه و چین مخالفت خود را با برگزاری جلسه اعلام کردند و انتقاد کردند که نشست بر اساس قطعنامه منقضی شده برگزار شده است.
• هر دو کشور از تفسیر اعضای غربی درباره قطعنامه و احیای تحریمها انتقاد کردند.
حمایتکنندگان و مخالفان ایران
حمایتکنندگان ایران (دفاع از موضع تهران یا مخالفت با نشست)
روسیه — مخالف برگزاری جلسه و مخالف تفسیر «اسنپبک» تحریمها.
چین — همسو با روسیه، نشست را نامشروع دانست.
در گزارشها اشاره شده ایران نیز در مواضعش این رویکرد را دنبال کرده است.
مخالفان ایران (انتقاد یا فشار بر ایران)
آمریکا — خواستار بازگشت به مذاکره در چارچوب تغییرات هستهای با شروط شد.
کشورهای اروپایی (فرانسه، بریتانیا، آلمان) — از تلاش برای بازگشت تحریمها و فشار بر ایران حمایت کردند.
تحلیل مواضع: اجماع یا اختلاف؟
کاملاً اختلافی:
نشست نشان داد که هیچ اجماع قاطعی درباره ایران در شورای امنیت وجود ندارد. شکاف عمده میان گروه غربی (آمریکا و اروپاییها) و گروه شرقی (روسیه و چین) باقی است.
دلایل اختلاف
تفسیر قطعنامه ۲۲۳۱: غربیها بر احیای بخشی از آن تأکید دارند، در حالی که ایران، روسیه و چین آن را منقضی میدانند.
برنامه هستهای ایران: اختلاف درباره غنیسازی اورانیوم و الزامات مذاکره؛ غرب خواهان محدودیت بیشتر، ایران خواهان حق غنیسازی مشروط و نظارت متوازن است.
اهمیت ژئوپلیتیک: روسیه و چین معمولاً از اصول عدم مداخله حمایت میکنند، در حالی که غرب بر نگرانیهای عدم اشاعه و فشار دیپلماتیک تأکید دارد.
نتیجه این است که اجماع وجود ندارد و اختلافات عمیق است، که دلیل آن ساختار چندجانبه شورا و منافع متفاوت اعضای دائم است.
نحوه پوشش رسانههای ایران
رسانههای رسمی و نزدیک به دولت/حوزه سیاست خارجی ایران عمدتاً این نشست را با تمرکز بر «نامشروع بودن نشست» و «تحریف قطعنامه ۲۲۳۱» گزارش کردند، با تأکید بر همراهی روسیه و چین در مخالفت.
برخی رسانهها نیز بر تنش لفظی میان ایران و ایالات متحده و غرب تمرکز کردند و دیدگاه ایران را در دفاع از حقوق هستهای صلحآمیز برجسته ساختند.
در مجموع تحلیلها در رسانههای ایران تمایل به برجستهسازی اختلافات و بیاعتباری نشست نسبت به وجهه حقوقی یا دیپلماتیک آن داشتهاند.
پیشنهاد خط رسانهای برای فعالان شبکههای اجتماعی
تأکید بر حق غنیسازی صلحآمیز:
برنامه هستهای ایران طبق NPT مشروع است و ایران حق دارد بر اساس قوانین بینالمللی این برنامه را دنبال کند.
بیاعتبار دانستن نشست:
قطعنامه ۲۲۳۱ رسماً در اکتبر ۲۰۲۵ منقضی شده و تفسیر فعلی برای فشار بیشتر بیپایه است.
تقویت اتحاد با روسیه و چین:
مخالفت این کشورها نشاندهنده حمایت از اصول عدم مداخله و چندجانبهگرایی است.
نمایش تضاد دوگانه غرب:
غرب ادعای دیپلماسی دارد، اما شروط غیر قابل قبول و فشار بر ایران را دنبال میکند.
حفظ لحن حقوق بینالمللی:
اشتراکگذاری تحلیلهایی با استناد به NPT و حقوق هستهای ایران، نه لفاظیهای تند و غیر قابل توجیه.
انتهای خبر/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد