به گزارش گلستان ما، فرزند شهید رحیم کابلی در مراسم یادبود شهدای حرم که در حسینیه عاشقان ساری برگزار شد به خاطره گویی از پدر شهیدش پرداخت و گفت: بعد از اینکه بابا بازنشسته شد همه فکر کردیم کارش کمتر می‌شود و بیشتر در خانواده می‌ماند اما در عمل بر عکس شد و بیشتر با رفقای شهیدش بود.

وی افزود: پدر بعد از باز نشستگی برای دفاع از حرم بسیار تلاش کرد و وقتی که برای راهپیمایی اربعین ثبت نام کردند گذرنامه گرفتند تا به این سفر بروند که به یکبار خبر دادند که اجازه رفتن به شما داده شده و می توانید برای دفاع از حرم به سوریه بروید و ایشان به خانه آمدند و گفتند امروز بهترین خبر را در طول عمرم شنیدم.

فرزند شهید تصریح کرد: انتظار رفتن به سوریه برای پدرم خیلی سخت بود و اینکه اعزام به سوریه عقب افتاده و بیسار ناراحت شد؛ خودش را سرزنش می کرد که چه شده هم از زیارت امام حسین(ع) و هم از زیارت حضرت زینب(س) جا مانده است و به همین خاطر پدرم نتوانست طاقت بیاورد و گفت من نمی توانم اینجا بمانم و باید بروم به مشهد و با اصرار تنهایی به مشهد رفتند، از آنجا با ایشان تماس گرفتند که می توانند بروند به سوریه، نمی دانم که به امام رضا(ع) چه گفته بود.

وی افزود: من دو روز گذشته وصیت نامه پدر را دیدم و ایشان وصیت نامه را در بار اول که به سوریه رفتند نوشتند و با اطمینان خاطر نوشته بود «این لطف خدا است والله من که لایق شهادت نبودم.»

کابلی اظهار کرد: پدرم وقتی که برای بار اول رفتند سوریه و دوباره برگشتند اولین چیزی که گفتند این بود«اشتباه کردم برگشتم می تونستم بمونم» و وقتی مادرم خواست وسایل را مرتب کند و وسایل را از کیف خارج کنند اجازه ندادند؛ مهر نمازی که خواستند از کیف بردارند اجازه نداندند و تاکید کردند این مهر باشد و تا خون من با این تربت آغشته شود و در این نبرد یک تیر هم به جایی که مهرشان بود اصابت کرد.

وی افزود: پدرم برای بار دوم که در شلمچه اعزام شد حال و هوای دیگری داشت و از خانواده می خواست تا دعا کنیم که شهادت نصیبشان شود و از خدا خواسته بودم یک روزی با پسرشان هم لباس و همرزم جلوی دشمن بایستند که به این آرزویشان نیز رسیدند.

فرزند شهید مدافع حرم با بیان اینکه دادن خبر شهادت پدرم برای مادرم بسیار سخت بود، گفت: قلبا از اینکه پدرم به آرزویش رسیده بود خوشحال بود ولی مستاصل بودم که چطور این موضوع به مادرم بگویم.

وی افزود: وقتی مادرم خبر شهادت را شنید از روی مبل پایین و اولین حرکت او سجده شکر بود و من از این حرکت مادرم خوشحال شدم و زمانی که تصویر چگونگی شهادت پدرم را در فضای مجازی به مادر و خواهرم نشان دادم سخت بود اما بعد از دیدن عکس مادر و خواهر سجده شکر گذاشتند و شاید باورتان نشود من، خواهر و مادرم بهترین عکسی که از بابا در خاطرمان داریم عکس شهادت شان است.

این فرزند شهید حرم گفت: قبل از اعزام پدرم به سوریه وقتی به مزار شهدا رفتیم مادرم به پدرم گفت: اگر بی دست بشوی چه میکنی گفت: مثل ابوالفضل عباس شهید می شوم؛ مادرم گفت اگر بی سر بشوی چی؟ گفت: مثل اربابم شهید می شوم.

کابلی گفت: من مطمئن هستم اگر مادرم می پرسید اگر مفقد الاثر شوی چه می کنی ؟ مطمئن هستم پدرم می گفت مثل فاطمه زهرا(س) شهید می شوم.

وی ادامه داد: مطمنا خانواده شهدا آمادگی این را دارند که چنانچه پیکر شهدا برنگشت آنها میهمان حضرت زینب(س) خواهند بود؛ پدرم همیشه می گفت: دوست ندارم حتی یک وجب از خاک را اشغال کنم.

کابلی گفت: ما همه جا خواندیم که حضرت زینب(س) در کربلا جز زیبایی چیزی ندید این چند روز لحظات زیبایی بود و مردم از اینکه شهادت پدرم را به من تبریک می‌گفتند و با من هم عقیده بودند و اینگونه فکر می‌کردند تشکر می‌کنم.

وی افزود: امروز می‌خواستم با لباس سبز بیایم و به دلم آمد همه می‌دانند من پاسدارم با خود گفتم بهترین لباس لباس رزم است می خواهم به آقا(مقام معظم رهبری) بگویم آقا جان من و همه خانواده ام فدای حضرت زینب(س)؛ ما بچه های شهید مدافع حرم همه آماده ایم که هر وقت شما امر کنید و هر وقت از ما بخواهید به ولله قسم به هیچ وجهی لحظه ای تعلل نمی‌کنیم و فورا حاضر به انجام فرمانیم.

این فرزند شهید گفت: روز پاسدار را به پدرم تبریک می گویم و از او می خوام که سلام مار را به امام حسین(ع) م حضرت زینب(س) برساند./ ایسنا

انتهای پیام/