شهید «محمدحسن غفاری» در بخشی از وصیت‌نامه خود می‌گوید: پیروی از ولایت‌فقیه و وحدت را رمز بقای شرافت اسلامی و انسانی می‌دانیم.

شهید علیرضا کوهستانی در وصیتنامه‌اش تاکید کرد: اگر احساس مسئولیت کنیم این بار سنگین مسئولیت کمر ما را خم کرده و باید این بار را بر دوش کشیم.

شهید اسماعیلی از شهدای انقلاب اسلامی بود. جوشکار بود، ولی در اکثر تظاهرات علیه رژیم منحوس پهلوی شرکت می‌کرد.

مادر شهید محسن عرب‌امیری می‌گوید پسرش پیش از شهادت به عکاسی علاقه داشت و می‌گفت می‌دانم به جبهه بروم دیگر بر نمی‌گردم.

همسر شهید «حسن بارانی» نقل می‌کند: نفت خانه تمام شده بود، شب را در سرما به سر بردیم در عالم خواب همسرم گفت: نگران نباشید فردا برایتان نفت می‌آورم.

شهید «رمضانعلی خسروی» در سال ۱۳۶۵ پس از پنج بار اعزام در عملیات کربلای ۴ به شهادت رسید.

شهید رحمانی از شهدای هشت سال دفاع مقدس است. غلامحسین از همراهان سیاسی جامعه روحانیت بود و در تشکیلات حزب جمهوری اسلامی فعالیت می‌کرد.

مادر شهید «حسن اعتراف» می‌گوید: «پنج ماه از پسرم خبری نبود پدرش بیمارستان‌ها را به امید خبری از او جستجو کرد، شبی به خوابم آمد و خبر بازگشتش را داد».

شهید غلامحسین رحمانی در آخرین نامه‌ای که برای همسرش نوشته است بیان می‌کند: «همسرم زندگی یک کلاس درس بیش نیست که انسان باید دیر یا زود امتحان پس بدهد.

هم‌رزم شهید حجازی می‌گوید: بعد از شهادتش طبق وصیت خودش سنگی در آن منطقه گذاشتیم و با خون خودش در همان مکان نوشتیم اینجا محل شهادت شهید حجازی گلوگاهی است.

شهید اسدالهی شهیر در فرازی از وصیت نامه‌اش می‌نویسد: می‌نویسم تا همه بدانند که در کجا هستند و چه بار مسئولیتی بر دوش دارند.

شهید محمد مهدوی از شهدای انقلاب سال ۱۳۵۷ است. تکنسین فنی هواپیما بود.

سرگذشتی کوتاه از زندگی شهیده مرجان ناز قلیچی بانوی نمونه اهل سنت ترکمن که از فرش بافی به عرش و به سوی معبود پرواز کرد.

شهید «محمد اسماعیل اسکندری» در گلزار شهدای امامزاده روستای روشن‌آباد آرام گرفت و امروز نشانی از این شهید تقدیم نگاهتان می‌شود.

برادر شهید محمد مهدوی نقل می‌کند: روزی با برادرم برای تظاهرات رفته بودیم وقتی شعار جاوید شاه را بر روی دیوار دید با رنگ سیاه، شعار را پاک کرد.