به گزارش گلستان ما به نقل از آوای ترکمن ، در این مناطق صحبتهای عجیبی از زائران به گوش می رسید که امدادهای غیبی زمان جنگ را روایت گری می کرد از جمله صحبتهای همسر شهیدی که در این سفر شاهد امداد غیبی شهدا بود روایتی که با خراب شدن اتوبوس کاروان مواجه شد و با توسل به شهدا در منطقه ای که هیچ رهگذری در آن رد نمی شد چهار جوانی که لباس های جبهه به تن داشتند با ماشین به کاروان آنان نزدیک شد که از علت خرابی ماشین کاروان آگاه بود و با درست کردن نقص فنی ماشین کاروان را روانه کرد به گونه ای که در لحظه خداحافظی با این جوانان هیچ خبری از ماشین و خود آنان نبود و تاسفی که متوجه حضور فرشتگان زمینی نشد .

زائری دیگر که در اردوگاه راهیان نور خواب پدر شهید خود را دید که به او مژده دعای شهدا را می داد و حتی به او نشان داد شهدایی که با سربندهای یاحسین همگی دست به دعا ایستاده و برای زائرانی که خود آنان را دعوت نموده بودند دعا می کردند.

زائرانی بودند که با توسل به شهید حسین علم‌الهدی حاجت خویش را گرفته و به نیت گشایش کار خود تبرکی های خود را بین زائران تقسیم می کردند که در صحبت با این زائر متوجه شدم که او سال گذشته حاجت خویش را از این شهید بزرگ گرفته و برای تشکر و ادای احترام به او سر از پا نمی شناخت و گوشه خلوت انسی را در همنوایی با این بزرگ مرد جبهه ایثار برای خود ایجاد کرده بود.

زائران حتی از آغاز حضور خود در اردوگاه با بارش باران های شدید و یکباره ای خبر می دادند که با آسمان ابری آن زمان قابل قیاس نبود و آنان به فکر و تامل وا می داشت.آری شهدا برای استقبال و پذیرای از زائرانی که خود آنان را دعوت کرده بودند از هیچ کوششی فروگذار نمی کردند تا اعلام کنند گمان نکنید که شهدا مرده اند بلکه آنان زنده و آگاه اند و نزد پرودرگارشان روزی می خورند.

انتهای پیام/