به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»؛ شهید آزاده «علی‌اصغر رضایی» یکم تیرماه ۱۳۴۶، در روستای حیوه‌چی از توابع شهرستان گنبد کاوس به دنیا آمد.
پدرش ابراهیم، کشاورز بود و مادرش حور نسا نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند.
او نیز کشاورز بود، به‌عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت به اسارت نیروهای عراقی درآمد. یکم شهریورماه ۱۳۶۸، در زندان الرمادی بر اثر بیماری به شهادت رسید.
پیکر پاک شهید در نهم مردادماه ۱۳۸۱، وارد ایران شد و مزار وی در گلزار شهدای امامزاده یحیی بن زید شهرستان زادگاهش واقع است.
شهید آزاده «علی‌اصغر رضایی» در سال ۱۳۴۶ در روستای حیوه‌چی از توابع شهرستان گنبد کاوس به دنیا آمد.
این شهید بزرگوار در همان دوران تحصیل ضمن درس‌خواندن در کارهای کشاورزی به والدین خود کمک می‌کرد.
از دانش‌آموزان متعهد و فعال مدرسه بود تا دوم راهنمایی بیشتر تحصیل نکرد و پس از آن در کنار خانواده به کار کشاورزی مشغول شد.
جنگ به مرحله حساسی رسیده بود، صدای «هَل مِن ناصر یَنصُرُنی» از هر سو به گوش می‌رسید، شهید تصمیم گرفت در صف بسیجیان قرار گیرد، بنابراین برای نخستین‌بار در ششم فروردین‌ماه ۱۳۶۴، به مدت ۶ ماه به منطقه کردستان اعزام شد.
بعد از اتمام مأموریت خود مبلغی را که دریافت کرده بود با آن یک دستگاه تلویزیون خرید و در اختیار خانواده قرارداد، او هیچگاه چیزی را برای خودش نمی‌خواست و همیشه به فکر حل مشکلات خانواده بود.
ازآنجایی‌که شهید ترک تحصیل‌کرده بود، به خدمت مقدس سربازی در سپاه پاسداران مشغول شد.
بعد از گذراندن ماه‌های آموزشی راهی مناطق جنگی شد و از مسئولیت خطیر ملی و میهنی در راه خدمت به آرمان انقلاب و عشق امام لحظه‌ای غفلت نکرد و با تمام وجود به پاسداری از آب‌وخاک اسلامی خودپرداخت.
او حتی حقوق ناچیز دوران خدمت را برای خانواده خود می‌فرستاد، او همواره مادرش را به صبر و شکیبایی دعوت می‌کرد و از او می‌خواست در نبودش بی‌قراری نکند.
از عملیات‌هایی که شهید در آن شرکت نمود می‌توان به عملیات آزادسازی حلبچه و همچنین در عملیات کربلای ۵ شرکت داشت و در جهت حفظ مرزهای کشور اکثر دوران سربازی خود را در فاو، خرمشهر، آبادان و کردستان سپری کرده و در نهایت بعد از ۲۸ ماه خدمت در زمان جنگ تسویه‌حساب کرد.
آماده رفتن به دیار خود شده بود که دوری از دوستان او را آرام نمی‌گذاشت بعد از تسویه‌حساب کامل از لشکر ۲۵ کربلا برای دیدن و خداحافظی با یارانی که بیش از دو سال با هم بودند به خط اول شلمچه رفت، گوبا تقدیر این‌گونه بود که صبح چهارم خردادماه ۱۳۶۷ که شبش را در کنار یاران خود با خوشحالی به پایان رسانده بود و حامل نامه‌های آنها برای رساندن به خانواده‌هایشان بود، به‌صورت ناگهانی مورد حملهٔ دشمن قرار گرفت و با همان وضعیت که هیچ سلاحی همراه نداشت، به اسارت در آمد، اما از طرف دولت عراق اعلام اسارت نشده بود.
ماه‌های سخت اسارت را با تمام مشقت‌ها و شکنجه‌های روحی تحمل کرد و سرانجام بعد از دو سال در همان شرایط اسارت و با بیماری در زندان الرمادی عراق در یکم شهریورماه ۱۳۶۸، به شهادت رسید.
پیکر پاک شهید در قبرستان عراق در پلاک ۲۸ به خاک سپرده شد، بعد از پایان جنگ در نهم مردادماه ۱۳۸۱، وارد ایران شد و مزار وی در گلزار شهدای امامزاده یحیی بن زید شهرستان زادگاهش واقع است.
انتهای پیام/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد