به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»؛  در مراسمی که در تالار فخرالدین اسعد گرگانی برگزار شد، به جای شنیدن صدای واقعی خبرنگاران و تقدیر شایسته از فعالان این عرصه، فضای غالب به سمت نادیده‌گرفتن مشکلات معیشتی و صنفی سوق یافت؛ امری که نارضایتی گسترده‌ای را در میان اهالی رسانه به دنبال داشت.

خبرنگاران، که با امید به طرح مشکلات و دریافت راهکارها گرد هم آمده بودند، انتظار داشتند که ۱۷ مرداد، روزی متفاوت باشد؛ روزی که دغدغه‌هایشان، از امنیت شغلی گرفته تا مشکلات معیشتی، مورد توجه قرار گیرد و از فعالان شاخص رسانه‌ای تجلیل شود. اما آنچه در عمل رخ داد، فاصله‌ای عمیق با این انتظارات داشت.

حضور پررنگ مسئولان، غیبت دغدغه‌های اصلی

یکی از نقاط ضعف بارز مراسم، عدم تناسب میان حضور پررنگ مسئولان و پرداختن به مسائل ریشه‌ای جامعه رسانه‌ای بود برخی از افراد در سالن می‌گفتند که برخی از مسئولان، بیشتر به دنبال ثبت تصاویر خود در ردیف‌های اول مراسم بودند تا شنیدن مشکلات، این رویکرد، در تضاد کامل با شعار همیشگی روز خبرنگار مبنی بر شنیدن صدای کسانی که صدای مردم را به مسئولان می‌رسانند، بود. این بی‌تفاوتی، به گفته بسیاری از خبرنگاران، نمکی بر زخم‌های کهنه جامعه رسانه‌ای پاشید.

برنامه‌ای نامتناسب و بی‌حاصل

برنامه مراسم نیز با انتقاد جدی اصحاب رسانه مواجه شد. به جای برگزاری میزگردها یا پنل‌های تخصصی برای بررسی چالش‌های پیشروی رسانه، فضای حاکم بر مراسم به سمت خاطره‌گویی و پرداختن به مسائل عمومی و نامرتبط با حوزه رسانه سوق یافت.

بحث‌هایی نظیر قطعی آب و برق، گرانی نان و چالش‌های کلی دولت، جایگاهی نامتناسب با روز خبرنگار پیدا کرد و این رویکرد، جلسه را از یک تریبون تخصصی برای حل مصائب خبرنگاران، به یک مجمع عمومی با موضوعات متفرقه تبدیل کرد، این چرخش موضوعی، باعث شد بسیاری از خبرنگاران احساس کنند زمانشان در مراسم به هدر رفته و بی‌نتیجه است.

سکوت در برابر مشکلات معیشتی و اقتصادی

شاید بزرگترین انتقاد به مراسم امسال، سکوت کامل درباره وضعیت نامناسب اقتصادی و معیشتی خبرنگاران بود. در حالی که بسیاری از رسانه‌ها با بحران‌های مالی دست و پنجه نرم می‌کنند و این موضوع به طور مستقیم بر زندگی روزمره خبرنگاران تأثیر گذاشته، هیچ اشاره‌ای به این مسائل نشد.

عدم پرداختن به این موضوعات حیاتی، بسیاری از فعالان رسانه‌ای را ناامید کرد و منجر به ترک تدریجی سالن توسط بخشی از حاضران شد؛ اقدامی که نشان از عمق نارضایتی آن‌ها داشت.

تأثیر مسائل سیاسی بر فضای مراسم

حضور و اظهارنظرهای سیاسی نیز به گفته برخی از خبرنگاران، بر فضای کلی مراسم تأثیر منفی گذاشت. اصحاب رسانه انتظار داشتند که مشکلاتشان فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی و با نگاهی حرفه‌ای مورد بررسی قرار گیرد، اما ورود مباحث سیاسی به مراسم، این انتظار را برآورده نکرد. این موضوع، به سردی استقبال از مراسم و بی‌میلی برخی برای ادامه حضور دامن زد.

در نهایت، مراسم ۱۷ مرداد به پایان رسید، اما هزاران پرسش بی‌پاسخ در ذهن خبرنگاران و فعالان این عرصه باقی ماند. سوالاتی درباره امنیت شغلی، کرامت حرفه‌ای، چشم‌انداز فعالیت‌های رسانه‌ای در استان و چگونگی پیشبرد اهداف توسعه‌ای گلستان با کمک رسانه، همچنان بی‌پاسخ مانده است. تنها سخنان محمد آذ  ری، که به بخشی از این مشکلات اشاره‌ای گذرا داشت، امید ناچیزی را در دل برخی مسئولان برای بیداری از خواب غفلت درباره وضعیت بحرانی عرصه رسانه زنده نگه داشت. اما واقعیت این است که برای حل این معضلات، گام‌های عملی و برنامه‌ریزی‌های جدی‌تری نیاز است که در مراسم روز خبرنگار امسال، اثری از آن‌ها دیده نشد.

عکاسان خبری در سایه

پایگاه خبری «گلستان ما» به مناسبت روز خبرنگار به سراغ تعدادی از فعالان رسانه استان رفت، فعالان رسانه‌ای در استان گلستان از نادیده گرفته شدن، تبعیض و وعده‌های عملی نشده گفتند.

جواد میرحاجی یکی از عکاسان خبری با اشاره به نگاه متفاوت به عکاسان و خبرنگاران، مشکلات عدیده‌ای را شمرد که حکایت از عمق بی‌توجهی به این قشر زحمتکش دارد.

وی در گفتگو با خبرنگار «گلستان ما» اظهار کرد: یکی از انتقادات اصلی ما این است که همیشه عکاسان خبری را جدا از خبرنگاران می‌دانند. مسئولین و مدیران روابط عمومی‌ها، هنگام حضور مقامات بلندپایه، رویکردی متفاوت نسبت به ما دارند. ما ناگزیریم به طور جداگانه برای اخذ مجوز ورود اقدام کنیم، در حالی که بخش عمده‌ای از دیده شدن مسئولین، پروژه‌ها و مستندهای اجتماعی، مرهون تلاش و عکس‌های ماست.

این عکاس خبری با اشاره به حادثه آتش‌سوزی جنگل‌های کلاله در سال ۹۵، خاطره تلخی را بازگو کرد: من و سه تن از دوستان عکاس، پس از ساعت‌ها حضور در منطقه سوخته و آلوده به دود، برای شرکت در مراسم روز خبرنگار با همان لباس‌ها حاضر شدیم. به ما قول مساعدت برای تجهیزات و جبران خسارات دادند، اما تا امروز هیچ اتفاقی نیفتاده است. حتی در سیل نیز تجهیزات ما آسیب دید و قول حمایت استاندار وقت نیز عملی نشد.

گلایه‌هایی از تبعیض و فراموشی در روز خبرنگار

یکی دیگر از فعالان حوزه رسانه با تأکید بر اینکه مسئولان تنها در روز ۱۷ مرداد به یاد خبرنگاران می‌افتند، گفت: همه مسئولان فقط در روز خبرنگار یاد ما می‌افتند و آن هم فقط برای یک ساعت؛ مشکلات ما را می‌شنوند اما هیچ‌گاه اجرایی نمی‌کنند. حتی فرهنگ و ارشاد اسلامی که متولی ماست، نام و یاد بسیاری از خبرنگاران پیشکسوت و حتی خواهر خودم را که سال‌ها قلم زد، فراموش کرده است.

حمیده عرب در همین راستا معتقد است که شأن و منزلت خبرنگار باید همواره حفظ شود، نه اینکه فقط زمانی که مسئولی به استان می‌آید یا مشکلی پیش می‌آید، به یاد ما بیفتند. صرف تهیه گزارش و عکس برای مسئولین، تمام کار خبرنگار نیست؛ بلکه مشکلات و نیازهای ما نیز باید دیده و شنیده شود، نه اینکه تنها شاهد شعارهای مسئولان باشیم.  

انتهای خبر/