جانباز یوسف گرگانلی دوجی به خیل دوستان شهیدش پیوست.

ناراحتم و می‎ترسم از آن روزی که وقتی من شهید شوم، تشییع جنازه‎ام شلوغ شود. بعد از 8 سال در سال 1374 پیکر پاک سرلشکر شهید محمدحسن طوسی به همراه هفتاد و چند تن از شهدای مازندران تشییع شد.

من مجذوب تیپ حزب اللهی عمو سید علی بودم . با هم همنام بودیم و بخاطر همین همنامی من را خیلی دوست داشت.

شهيد مجيد ثنايي در بخشي از وصيت نامه خود گفت :خواهران اصلی و دینی ام، حجاب شما وقار و کوبنده تر از سلاح رزمندگان و خون شهدا است، پس حجاب خود را کاملا حفظ کنید و از اشاعه ی بدحجابی خیلی جدی پرهیز و جلوگیری کنید که ضربه سنگینی بر انقلاب و دین است.

شهید قوانلو ؛ پوشش و حجاب، اعتراض نفس لوامه بر نفس اماره اس، پوشش عامل پرواز معنوی زن از کنج خانه به سوی ملکوت اعلی است، سیاهی چادرتان، بیش از سرخی خون من، قلب دشمن را می لرزاند.

شهید خالصی سرانجام پس از شرکت در عملیات ظفر مندانه ی" والفجر4" هنگام ظهر و در روز تولدش بر اثر ترکش خمپاره به شهادت می رسد و جانانه و سبکبال به سوی معشوق خویش پرواز می کند.

شهید عبدالعلی بابا رضا در سال ۱۳۳۳  خانواده ای مذهبی و از حیث اقتصادی متوسط در شهر گنبد دیده جهان گشود.

شهید سید تقی روانی یکی از شهدای گنبد است ۵ فروردین روز عرشی شدن اوست.

ای ملت مواظب آنان باشید که می‌گویند رهبری از مرجعیت جداست این همان نغمه ابرقدرتها می‌باشد ای ملت امام را یاری کنید تا خدا شما را یاری کند کاری نکنید که قلب وروح امام از شما بدرد آید که در اینصورت بدانید که  به عذاب الهی در دو جهان گرفتار خواهید شد.

شهادت شعار نيست، شعور است. شهادت باختن نيست پيروزي است.

امروزه به فرمان امام عزيزمان عازم جبهه ميشوم تا از دين اسلام حفاظت کنم. مي روم تا درخت پرباراسلام را با خون خود آبياري نمايم. مي روم تا به يزيديان بفهمانم که حسينيان فراوانند.

محمدحسن غفاري فرزند قنبر درتاريخ 1/10/1340 درمحله "سرپير" شهر گرگان به دنيا آمد. با سپري شدن دوره طفوليت به دبستان رفت وموفق شد تحصيلات ابتدايي، راهنمايي ودبيرستان رابا موفقيت سپري کند.

به ساواک که گرفته بودش و دستبند زده بود به دست هایش، گفته بود :" مرا بکشید ولی چادرم را برندارید".

حاج قاسم گفت:«من با شما عکس نمی گیرم.» جواد هم بی معطلی و باخون‌سردی گفت:«ما که نمی خواهیم با شما عکس بگیریم.»

در این تصویر، «سردار کریمی» و همسر گرامی شان، سرکار حاجیه خانم «زهرا منصف» که «داوود» را در آغوش دارد دیده می شوند.