به گزارش گلستان ما به نقل از خبرایرانی، نامش سید مجتبی حسینی ساداتی نژاد است. بازنشسته نظامی از سپاه پاسداران است.

همرزم شهید همت، شهید خرازی، شهید متوسلیان که در دوران جنگ معاون گردان و مسئول مخابرات تیپ بوده حالا با جانبازی 40 درصد و سه فرزندش در چادری گوشه خیابان ثارالله تهران زندگی می کند.

چادری که شب ها در آن 3 محصل درس می خوانند. دخترش که دانشجوی دکتراست، پسرش مهندس برق و فرزند سوم که مهندسی شیمی می خواند.

داستان زندگی این جانباز بر اساس اظهاراتش اینگونه است که در سال 1365 شهید لاجوردی دادستان وقت تهران طی حکم و نامه ای به جانباز حسینی به دلیل همکاری با نیروهای امنیتی و دادسرا اجازه می دهد یک سال در خانه ای مصادره ای واقع در خیابان ثارالله پلاک 1/1 زندگی کنند. زندگی جانباز حسینی بیش از یک سال می شود و پیگیری هایش برای تحویل خانه بی نتیجه می ماند. سال 1372 وضعیت خانه بحرانی می شود و مجبور است برای تعمیرات تمام دارایی اش یعنی 10 میلیون تومان هزینه کند. و در سال 82 هم دوباره 10 میلیون تومان دیگر هزینه می کند.

جانباز در این سالها بارها بارها به ریاست جمهوری و نهادهای مرتبط مراجعه کرده تا خانه را تحویل دهد و می گوید باید بدانم این خانه صاحبش کیست تا نمازهایم موردی نداشته باشد. نامه نگاری ها جواب می دهد و در سال 1369 مشخص می شود ملک برای وزارت دارایی است اما وزارت دارایی تا آن لحظه روحش خبرنداشته است!

در این مدت گروهی به جانباز پیشنهاد می کنند 300 میلیون تومان بگیر و بدون امضا و سند و دست نوشته خانه را خالی کن اما جانباز می گوید این کار درست نیست و خانه امانت است. در سال 1388 مجید شیخیان رئیس دفتر ویژه معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید (حسین دهقان) طی نامه ای گواهی می دهد این خانه در اختیار جانباز حسینی بوده و متعلق به وزارت دارایی است و طی مذاکره با مهران ابوحمزه نماینده وزارت دارایی قرار شد خانه تحویل داده شود و بابت حق نگهداری از خانه 1000 متری و هزینه های انجام شده وزارتخانه جانباز را راضی کند.

اما وقتی جانباز حسینی به وزارتخانه دارایی می رود می گویند فقط 3 میلیون تومان می توانیم پرداخت کنیم. (ارزش خانه حدود 50 میلیارد تومان است) خلاصه اینکه کار به دادگاه می کشد و دادگاه جانباز را محکوم به تخلیه خانه و حتی پرداخت 30 سال کرایه خانه می کند! (شماره پرونده در دادگاه 9109980000300043مورخ 28 فروردین ماه 1395) .

به گزارش خبرایرانی، جانباز حسینی و خانواده اش یک هفته در کنار خانه در چادر زندگی کردند در حالی که حتی کتاب ها و لباس های فرزندانشان در خانه مانده بود و مأموران ایشان را به زور و با دستبند از خانه بیرون کردند. 

و پس از آن یکی از ارگان های نظامی خانواده این جانباز را با وعده اینکه مشکلشان را حل می کند به مهمانسرا می برد. اما بعد از گذشت 25 روز هیچ اتفاقی نمی افتد و جانباز باز هم به همان خیابان ثارالله بر می گردد و چادر می زند.

فرزند این جانباز با ناراحتی می گوید: پدر من شخص مهمی بوده است و نباید این رفتار با او صورت می گرفت. قرار بود ما داوطلبانه خانه را به وزارت دارایی بدهیم و آنها هم ما را راضی کنند اما هیچ اقدامی صورت نگرفت بلکه ما را با بی حرمتی به بیرون پرت کردند.

این فرزند جانباز از مسئولان خواست چاره ای برای مشکل پدرش پیدا کنند.

حالا چند روز است این جانباز و خانواده اش دوباره در خیابان چادر زده اند تا شاید کسی صدایشان را بشنود.

انتهای پیام/