به گزارش ساحل گميشان به نقل از باشگاه خبرنگاران، صیادی جوان کپور 17 کیلوگرمی را در آغوش گرفته و عکسی انداخته که صرف نظر از جدید بودن یا نبودنش و یا گلستانی و غیر گلستانی بودنش این سوال را ایجاد می کند که این صید عظیم الجثه جای شکر دارد یا نه و یا تهدید است یا نشان از پرباری دریا تاملی کوتاه می خواهد.

چندی پیش که برای تهیه گزارش تلویزیونی به ساحل گمیشان رفته بودیم صیادان محلی از کمبود صید گله می کردند. خوجه محمد می گفت ؛ سال به سال صید کمتر می شود و ما چشممان به دریاست ،می گفت ؛ رزق و روزی مردم ساحل نشین کم شده و این موضوع دلایل بسیاری دارد.

روزی مردم ساحل نشین کم شده و این موضوع دلایل بسیاری دارد.

از ساحل گمیشان و کومه های صیادی با او راهی دریا شدیم. چند ساعتی منتظر ماندیم تا تورها آماده کشیدن از دریا شد.هر چه به تور افتاد ماهی کفال بود و تعجب ما را در پی داشت.

جمشید دیگر صیاد ترکمن گفت؛ چون ماهی کپور ،تلاجی و سفید کم است تور مخصوص صید این ماهی ها را اصلا پهن نمی کنیم و طبعا این گونه ماهی ها به تور هم نمی افتند.

فریدون که شیرین زبانی خاصی هم داشت گفت؛ خدا رحمت کند کپور را.. دیگر در دریا کپور نیست و هر چه مانده است پدر بزرگ و مادربزرگ هستند.

از او پرسیدیم این موضوع خوب است یا بد که او گفت؛ قطعا بد است چرا که نشان از انقراض نسل می دهد.

محمد که سرپرست شرکت تعاونی پره بود گفت؛ ماهی کفال بومی ایران نیست و سال‌ها قبل از روسیه به سواحل ایران آورده و تکثیر شد. گونه های بومی ما که مهمترین آن کپور است به علت نبود آب شیرین در رودخانه ها و مشکلات زیست محیطی رودخانه های گرگانرود و قره سو دیگر با کاهش شدید جمعیت مواجه شده است.

به سراغ معاون صید و صیادی شیلات گلستان رفتیم و از او درباره صحت این حرف‌ها پرسیدیم ، دکتر یحیایی گفت ؛ لطمه بسیار شدیدی به ذخیره ژنتیکی ماهیان بومی سواحل خزر در ایران خورده است و متاسفانه جمعیت کپور در حال اتمام است.

وی اضافه کرد؛ اگر چه سالانه بیش از 50 میلون قطعه بچه ماهی از گونه های بومی در استخرهای تکثیر مصنوعی پرورش می دهیم و در مصب رودخانه ها رها می کنیم اما چون تکثیر طبیعی صورت نمی گیرد و رودخانه ها بسیار آلوده و کم آبند بازگشت شیلاتی این ماهی ها بسیار اندک است.

از سوی دیگر تکثیر مصنوعی هم موجب شده کپورهای دریا یا آسیب ژنتیکی مواجه  و روز به روز کوتاه و کوتاه تر شوند.

به ساری مرکز استان مازندران رفتیم تا ببینم آیا پژوهشگران موسسه اکولوژی دریای خزر این موضوع را تایید می کنند یا خیر 

دکتر فضلی معاون تحقیقاتی این موسسه با تایید این موضوع گفت ؛ بر اساس پژوهش اخیری که انجام شده مشخص شده هم قد و هم وزن ماهیان صید شده از دریای خزر با کاهش مواجه شده است.

وی اضافه کرد؛ بر اساس رویه علمی نباید همه ذخیره دریا به صورت مصنوعی تکثیر شوند بلکه فقط 50 درصد ذخایر آن هم برای کمک به تکثیر طبیعی باید با شیوه مصنوعی تکثیر شوند حال آنکه به علت مشکلات متعدد رودخانه های شیلاتی، شیلات مجبور شده همه ذخایر را بازسازی مصنوعی کند.

(رودخانه شیلاتی به آن دسته از رودخانه هایی گفته می شود که به دریا متصلند و ماهیان رود کوچ در از اواسط بهمن تا اوایل بهار برای تخم ریزی به آن باز می گردند)

اهمیت موضوع آنقدر بود که تماسی تلفنی با رییس موسسه علوم تحقیقات شیلاتی کشور گرفتیم و از او نیز در این باره پرسیدیم.

دکتر محمد پورکاظمی در این باره گفت ؛ با بحرانی که در رودخانه های شمال هم از نظر زیست محیطی و هم از نظر صید قاچاق در فصل تخم ریزی وجدو دارد اگر کار تکثیر مصنوعی هم انجام نشود شدت لطمه به ذخایر دهها برابر خواهد بود.

وی افزود؛ من به عنوان مدیر این موسسه از همه مسئولان استان های شمالی تقاضا دارم که این مهم را در اولویت خود قرار دهند چرا که نبود ماهی در دریا و کاهش جمعیت ماهیان بومی به نفع هیچ کس نیست.
گرگانرود منتظر اقدام و عمل فوری است.

انتهای پیام/