به گزارش گلستان ما به نقل از نیلکوه، مدت‌هاست به‌واسطه بروز چند حادثه آتش‌سوزی در پارک ملی گلستان که تعمد انسانی بودن آن به وضوح مشهود بود در ذهن برخی افراد تغییر مسیر جاده گالیکش به بجنورد ( گرگان به مشهد ) مریض وار ایجاد شد و برخی از رسانه‌ها بی‌توجه به پیامدها و جوانب بدان پرداختند.

شایعه کودکانه تغییر مسیر جاده و محروم ساختن مسافرین، زائرین حرم شریف رضوی از طبیعت زیبای گلستان ظلمی است به طبیعت دوستان و شیفتگان سفری لذت‌بخش و پر خاطره است.

گویا پاک کردن صورت‌مسئله‌ای که بر تصورها جای خوش کرده منفعت بیشتری از توجه به اصل قضیه دارد.

اینکه به بهانه چند آتش‌سوزی دور از جاده و نقاط صعب‌العبور که بوی تعمد آن همه جا پیچید و به بهانه حفاظت از محیط زیستی که خود بیشتر از دیگران به نابودی آن همت کرده‌ایم حمایت از چنین اقدام نسنجیده و کور باعث حیرت است.

چگونه در ایام پر ترافیک پلیس راهوار با افزایش کشیک در نقاط پر حادثه به کنترل جاده‌ها پرداخته و اسباب کاهش تصادفات را فراهم و در این راستا موفق و قابل‌تقدیر عمل می‌کند چگونه محیط‌زیست نمی‌تواند با چنین اقدامی حتی با استفاده از خیل علاقمندان محیط‌زیست و کمک داوطلبانه آنان به حفاظت بپردازد تا مبادا مسافرین آتشی بر جای گذارند.

آن هم مسافرینی که به‌واسطه عدم دسترسی به هیزم و نداشتن ابزار خرد کردن چوب عمدتاً با وسایل خوراک‌پزی به پخت و پز می‌پردازند.

بنابراین شائبه آتش‌سوزی به‌وسیله مسافرین آن هم زائرینی که رنج سفر برجان می‌خرند تا تن عاشق و شیدای خود را به حرم شریف امام مهربانی و ضامن آهو برسانند چگونه می‌توانند بر زیستگاه آهویی که زمان کوتاهی پیش زائر حرم ضامنش بوده‌اند آتش بنشانند؟ به راستی فقط لحظه‌ای بر این جمله تأمل‌کنید تا بدانید مسافر و زائر حرم شریف امام مهربانی به راستی می‌تواند تهدیدی برای محیط‌زیست باشد یا شکارچیان و عافیت طلبانی که طبیعت را به سیخ هوای نفسانی خود می‌کشند؟ علاوه بر اینکه پوست میوه‌ها و غذای بر جامانده از مسافرین بهترین منبع غذائی برای وحوش جنگل است. (فارغ از انباشت ظروف پلاستیکی برجای‌مانده از اُتراق مسافرین )

تحمیل هزینه سنگین مطالعه، مسیریابی، احداث جاده مجدد از مسیری دیگر و راکد ساختن جاده گلستان، ما را بر آن وا می‌دارد در مقام پاسخ به ادعای تخریب مسافرین به پارک ملی گلستان بخواهیم که ای کاش مسئولین مشتاق تغییر جاده به این بهانه گزارش مصور و مستند از میزان حریق‌ها، محل حریق‌ها و میزان فاصله حریق با جاده اصلی را در طول 50 سال گذشته منتشر کنند تا روشن شود که ریشه کار کجاست؟

در طول 50 سال گذشته آمار مرگ‌ومیر وحوش در اثر برخورد با وسایل نقلیه عبوری را نیز با قید مکان و زمان اعلام نمایند تا معلوم شود که این حجم در برابر آمار کشتار به‌وسیله شکارچیان در مناطق دور از جاده و صعب‌العبور به چه میزان ناچیز و نادیدنی است.

طراحان چنین فکر خامی بجای تحمیل هزینه سنگین به دولت، ملت و استمرار این هزینه در آینده کمی واقع‌بینانه تر اندیشیده و کمک کنند تا پارک ملی گلستان بااستعداد و ظرفیت قابل قبولی از حیث امکانات و تجهیزات به‌ویژه نیروی انسانی ماهر و کار بلد اداره شود.

میلیاردها تومان هزینه احداث پل های بزرگ و جاده در طول مسیر پارک ملی گلستان برای تعریض و بازسازی تخریب ناشی از شکست سد در سال 80 ایجادشده را نمی‌توان کنار گذاشت.

پارک ملی گلستان زمانی زیباست که مردم بتوانند از زیبایی آن لذت ببرند اگر ما نمی‌توانیم از آن حفاظت کنیم دیگران را از تماشای طبیعت محروم نکنیم بجاست خود را توانمند و برای چنین مأموریتی مهیاسازیم.

پارک ملی گلستان هدیه و لطف ویژه خداوند به زائرین حرم شریف رضوی است تا لذت این توفیق را در خنکای طبیعت آن دوچندان ساخته و بر جان‌ها ماندگار سازند.

پارک ملی گلستان جذابیت و تنها عامل سفر مردم سایر استان‌ها از استان گلستان به سمت مشهد مقدس است که اگر این جذابیت از مردم دور نگه‌داشته شود مردم رنج سفر به جان نمی‌خرند والا جاده شاهرود به مشهد هم ایمن، هم تعریض شده و هم بسیار جذاب‌تر از کویری است که ما می‌خواهیم مردم را بدانسو برانیم.

این طرح فقط برای محروم ساختن استان زیبای گلستان از گردشگران و دوستداران طبیعت و خیل عظیم زائرین حرم شریف رضوی است پس مسئولین بهوش باشند و در دام این نگاه خام گرفتار نشوند.

ادعای صیانت از طبیعت و محیط‌زیست زمانی خنده‌دار و مضحک می‌شود که می‌بینیم احداث جاده بر سطح دریاچه ارومیه با فراغ بال صورت می‌گیرد تا در زمان و هزینه صرفه‌جوئی شود و پیشنهاد احداث بزرگراه ریلی و جاده‌ای از بندر ترکمن تا آستارا از سطح دریای مازندران طرح می‌شود و هم چنین بزرگراه شمال به تهران سال‌هاست در حال اجر است.

تعریض جاده هراز در عمق طبیعت زیبای شمال انجام می‌شود و هرگز صدایی بر نمی‌خیزد حال چگونه در این منطقه چنین فکر خامی در حال شیوع و پا گرفتن است که بیایید برای نجات طبیعت جاده را تغییر دهیم پس چه کسی به فکر مردم است؟ چرا باید مردم را به‌سوی کویر کشاند تا از آرامش لختی استراحت در دامن طبیعت محروم بمانند؟

در دنیا میلیاردها دلار صرف جذب گردشگر و مسافر می‌کنند با این نگاه ما میلیاردها هزینه می‌کنیم تا گردشگر را از طبیعت دور سازیم. چون قادر به حفاظت از محیط‌زیست نیستیم. راه و شهرسازی در مسیر جاده‌ها اقدام به نصب پل هوائی نموده و تا فاصله قریبی از طرفین پل را با نرده‌های آهنی بلند غیرقابل عبور ساخته تا مردم ناگزیر باشند از پل هوائی عبور کنند.

تجربه فعالیت انجام‌شده در طول جاده‌ها برای نصب نرده‌های حائل در ذیل پل های هوائی را می‌توان به جاده پارک ملی تعمیم داد و اماکن قابل اُتراق را از بقیه نقاط جنگل با فنس جدا کرد و برای عبور وحوش زیرگذر طراحی شود تا وحوش بتوانند از مسیر های زیرگذر به طرفین جاده تردد داشته باشند.

امید است مسئولین و برنامه‌ریزان استان، آینده این منطقه را در ورطه آزمون‌وخطا نکشانند و از تجارب اهل فن و دلسوزان بهره کافی بگیرند تا سرانجام اسباب خشنودی خدا و رضایت بندگانش باشد.

نویسنده: علی اصغر مؤذنی