به گزارش گلستان ما به نقل از ترکمن سسی ، انسانهایی برای این مرز و بوم در طول تاریخ فدا شده اند و بی شک،اینان قابل تقدیر و احترامند،حتی انسانهایی که در گوشه هایی از این کره خاکی برای ستاندن حقی و یا دفاع از میهن خویش تلاش نموده اند نیز باید مورد ستایش قرار گیرند.

معنویت و ایمان زمان انقلاب و جنگ ویژگی بارزی است که این فدا شدن را ارزشی فراتر از فهم می دهد.

عده ای از انسانها حیات و مرگشان خللی و یا تاثیری چه مثبت و چه منفی بر هیچ کجای جهان ایجاد نمی کند، اما گروهی دیگر نه تنها حیات بلکه مرگشان نیز منشا سودمندی است.

آنانکه حیات و مرگشان منشا سودمندی است مسلما هر زمانی مسئولیت، وظیفه و تکلیف خود را بدرستی شناخته اند.

پیشترهای نه چندان دور گروهی از همین انسانها دریافتند که باید در مقابل نماد ظلم و بی عدالتی بایستند و جور تمام تاریخ را بکشند و بتوانند بعد از قرنها بنیان نظام شاهنشاهی را از این کشور برچینند، همینان در جایی دیگر که یک «امتحان بزرگ بود»، نیز داشته های خود را به آزمون گذاشتند و سربلند بیرون آمدند . آنچه که از این دوران برداشت می شود: ایمان و معنویتی ست مثال زدنی، ایثاریست باورنکردنی، شجاعتی بی نظیر، ابتکاراتی متحیر کننده، خودخواهی و غرور به فراموشی سپرده شده، اراده ای توانا و مستحکم و کوتاه سخن انسانهایی فوق العاده،و البته خصوصیات و روحیاتی که متاسفانه امروز کم رنگ شده است.

ناگفته پیداست که حال و هوای امروز مردم با دوران انقلاب و جنگ تفاوتهای چشمگیری دارد.

نسل سوم انقلاب اطلاع چندانی از واقعیات جنگ ندارد آنانی هم که در جنگ بودند نیز، حقیقتا هریک به سویی رفته اند، گروهی همچنان با همان حس دوست داشتنی روزهای جنگ، گروهی بی تفاوت و گروهی در حسی متضاد با آن روزها. در این تردیدی نداریم، ما (من و تو)،که امروز هستیم به انسانهایی که از جان خود گذشته اند و شهید شده اند و جانباز، باید ادای دین کنیم و این ادای دین فقط برگزاری سمینار، گردهمایی و همایش نیست، براستی شخصیتهای بزرگ جنگ چگونه برای نسلهای بعد معرفی شده اند؟ نسل امروز از چمران، همت ،خرازی و هزاران رزمنده دیگر چه می داند؟ورای آن خود این نسل برای شناختن آنها چه کرده است؟

این مساله از این جنبه حائز اهمیت است که روحیات زمان جنگ می تواند راه گشای برخی از مشکلات امروز ما باشد. درک این حس، که، هر فردی در هر زمانی وظیفه ای دارد که به انجام برساند خیلی مهم است. زمانی باید بجنگد و سلاح به دست گیرد و زمانی دیگر باید برای پیشرفت ملت و کشورش در عرصه های گوناگون فعالیت نماید و هر کس در هر جایی که حضور دارد،آنگونه باشد که باید باشد. وظیفه نسلهای پیشین است که نسل بعد را برای آینده تربیت نماید، به آنها اعتماد کند و فرصت دهد، نتیجه تربیت و اعتماد آنها باید تعالی و پیشرفت در تمامی امور معنوی و مادی باشد. با مکانیسم هایی که به دنبال آن علم گرایی و علم آموزی گسترش یابد. تقسیم سمتها و پستها بر اساس تخصص، کارایی، کار امدی و شایستگی باشد. اعمال و رفتار این نسل کمترین فساد را به همراه آورد و این نسل منادی قانون مندی و احترام متقابل باشد.

نسلی که جنگ را درک کرده است وظیفه دارد تا آن را همانمگونه که بوده به نسلهای بعد انتقال دهد ناگفته ها و راز سنگرهای عشق، که مسلما تحیر آدمی را به همراه دارد، باید گفته شود. چراکه فراتر از آ نچه تصور می کنیم در زمان کنونی به اخلاص ،ایثار، احترام به دیگران، نداشتن غرور و منیت نیاز مند یم تا بیگانگی این نسل و نسلهای بعد با روزهای قشنگ جبهه بیشتر از این که هست نگردد .

یادمان نرود زندگی من و تو مدیون هزاران انسانی است که به خاطر ما فدا شد ه اند .