به گزارش گلستان ما، در حال حاضر تغییر بی رویه اراضی کشاورزی یکی از چالش های مهم بخش کشاورزی ایران است و تغییر کاربری اراضی در قالب الحاق به بافت روستاها سالیانه بخشی از اراضی کشاورزی را از چرخه تولید خارج می کند.

با توجه به آنکه اعتبار اندکی برای تهیه و بازنگری طرح های روستایی اختصاص می یابد همه ساله به تعداد روستاهایی که افق طرح هادی آنها به اتمام رسیده افزوده شده و مسئولین امر برای حل این موضوع، مشکلات دیگری در قالب الحاق به بافت بر پیکره روستاها افزوده اند که در ادامه بحث به آن خواهیم پرداخت.

الحاق به بافت روستاها از مسیر طرح در کمیته های کارشناسی مغایرتها و تصویب طرحهای هادی روستایی مستقر در بنیاد مسکن و سپس اخذ مصوبه کارگروه زیربنایی و شورای برنامه ریزی و توسعه استان انجام می شود و قوانین بازدارنده ای همچون قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها مصوب 1374 و اصلاحات بعدی هم نتوانسته مانع از تغییرکاربری و الحاق به بافت اراضی زراعی روستایی که منشا تولید و اشتغال روستائیان  و مانعی برای مهاجرت آنها به شهرها هستند، گردد.

کمیسیونی که بر خلاف روح حاکم بر آن در سالهای اخیر بر الحاق بی رویه اراضی زراعی به بافت روستاها و تغییر کاربری آنها دامن زده کمیسیون تبصره یک ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغات می باشد که در هر استانی مرکب از معاون عمرانی استاندار،ریاست سازمان جهادکشاورزی،مدیرکل راه و شهرسازی ،مدیرکل حفاظت محیط زیست و مدیر امور اراضی می باشد.

در سنوات گذشته اعضای این کمیسیون برای حل مشکل بازنگری طرح هادی روستاها، الحاق به بافت اراضی زراعی به بافت روستاها را تا شعاع 50 متر برای روستاهای دشت و تا شعاع 100 متر برای روستاهای کوهستانی را مجاز دانسته اند بدون آنکه به تبعات این تصمیم غیرکارشناسی توجه داشته باشند بطوری که این سالها با حجم عظیمی از درخواستهای الحاق به بافت که مشکلاتی نظیر از بین رفتن اراضی زراعی،اغتشاشات کالبدی طرح هادی روستاها و بورس بازی و افزایش نامتعارف قیمت زمین در روستاها مواجه هستیم.

اساسا در مطالعات طرح هادی روستاها مقدار زمین مورد نیاز توسعه آتی روستا با توجه به نرخ رشد جمعیت آن روستا در افق 10 ساله پیش بینی شده است و متولیان امر بجای پیگیری تامین اعتبار برای بازنگری طرح هادی روستاهایی که افق طرح آنها به اتمام رسیده با تصمیمات"من درآوردی" در کمیسیون تبصره یک ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغات مشکلی بر مشکلات روستاها به عنوان کانون های تولید می افزایند.

تغییر کاربری اراضی زراعی در روستاها و مشکلات بررسی شده از یک طرف و تبدیل بی برنامه روستاها به شهر از طرف دیگر باعث شده که کانونهای تولید به سکونتگاهایی برای مصرف تبدیل شود و طی روزهای گذشته نیز یکی از مسئولین استانداری گلستان خواستار پیگیری تبدیل روستاهای بالای 3000 نفر جمعیت به شهر شده بود.

استان گلستان دارای1051 آبادی بوده که 46.6درصد از جمعیت استان در روستاها ساکن بوده و تعداد 46 روستای استان جمعیتی بالای 3000 نفر دارند. 

کاظم تقی نژاد-دکتری شهرسازی- استانداری گلستان 

انتهای پیام/